ഞാന്‍ കുളിക്കുമ്പോള്‍ നനയും നീ
ഇതു മതി എനിക്ക്
വെളിയില്‍ മഴ
വെളിയിലേക്കു നോക്കാന്‍ ജനല്‍
ഒരൊറ്റ കസേര; അതില്‍ നീയും ഞാനും
ഇതുമതി എനിക്ക്
കുളക്കടവ്
കുളിക്കുന്ന കിളികള്‍
ചിറകടിക്കുമ്പോള്‍ തെറിക്കുന്ന തുള്ളികള്‍
മുഖം തുടയ്ക്കാന്‍ നിന്‍റെ മുന്താണി
ഇതുമതി എനിക്ക്
നിലാവൊഴുകും വഴി
ഒറ്റയടിപ്പാത
നിന്നോടൊപ്പം ചെറിയ നടത്തം
ഇതുമതി എനിക്ക്
മരങ്ങള്‍ വിറയ്ക്കുന്ന മഞ്ഞുകാലം
രക്തമുറയുന്ന തണുപ്പ്
ഉഷ്ണം കൊതിക്കുന്ന ശരീരം
ഒറ്റപ്പുതപ്പ്, ഒന്നു ചേര്‍ന്ന് നമ്മള്‍
ഇതുമതി എനിക്ക്
നിലാപ്പാത്രം; നക്ഷത്രച്ചോറ്
കൈ കഴുകാന്‍ കടല്‍
കൈ തുടക്കാന്‍ മേഘം
സ്വപ്നമിഴികളുമായി എന്‍റെയരികില്‍ നീ
ഇതുമതി എനിക്ക്
പൂ പോലുള്ള ചോറ്
പാതി വേവിച്ച ചീര
പച്ചക്കറി വെച്ച ചാറ്
പാകം ചെയ്യാന്‍ നീ; വിശപ്പുമാറ്റാന്‍ നമ്മള്‍
ഇതുമതി എനിക്ക്
പാതി കീറിയ പായ
കാലുകള്‍ ആടുന്ന കസേര
മുറി നിറയെ നിറയെ മൗനം
നീ പാടുന്ന പാട്ട്
ഇതുമതി എനിക്ക്
ഇറുന്നു വീഴുന്ന ചിരി
മധുരിക്കുന്ന മൊഴി
കുളിരേകും നോട്ടം
നല്ല കവിത കേട്ടാല്‍ പൊഴിഞ്ഞു വീഴുന്ന
നിന്‍റെ ഒരു തുള്ളി കണ്ണീര്‍
ഇതൊക്കെയുണ്ടെങ്കില്‍ പിന്നെ
എന്തുവേണം എനിക്ക്?
....
-വൈരമുത്തു-
2 comments:
athu mathiyaayirunnu enikkum...
-sreemith
പത്തനംതിട്ടക്കാര്‍ വെറും ‘മലയോര ജില്ലക്കാര്‍’ മാത്രം അല്ലന്നും ‘ബൂലോക ജില്ലക്കാര്‍’ ആണന്നും തെളിയിക്കേണ്ടത് ഓരോ
പത്തനംതിട്ടജില്ലക്കാരന്റെയും ചുമതലയാണ്. മനസില്‍ തെളിയുന്നത് ബ്ലോഗില്‍ എഴുതി നമുക്ക് മലയോര ജില്ലയെ ബൂലോകജില്ലയാക്കാം
Post a Comment